Ünlü Fransız yazar La Fontaine’in orijinal adı La Cigale et La Fourmie olan “Ağustos Böceği ile Karınca” hikâyesini hepimiz biliriz. Karınca kış için yiyecek depolarken, Ağustos Böceği işin eğlencesinde yan gelip yatar. Kış geldiğinde Karınca’nın kapısını çalan Ağustos Böceği, hem olumsuz yanıt hem de Karınca’dan bir hayat dersi almaktadır.

Benim hikâyemde ise Ağustos Böceği kendine bir müzik aleti satın alarak, tüm zamanını kendini geliştirmeye adamıştır. Öyle ki, azmi sayesinde sanatını dünya çapında icra etmeyi başarır. Kim ne derse desin, o artık mutlu bir gezgin olarak anılmaktadır. Ağustos Böceği birgün Karınca’nın kapısını çalar. Karınca şaşkınlıkla “nasıl bu kadar başarılı olabiliyorsun?” diye sorar. “Sevdiğim işi tutkuyla yapıyorum, müziğim dinleyenlere ilham veriyor, yakında da konserim var, beklerim.” diye cevaplar Ağustos Böceği ve konser biletlerini uzatır. Geçenlerde Ağustos Böceği’nin konserindeydim, gülümsüyordu. “inanma” diyordu şarkısında, “herkes kendi hikâyesini kendi yazar, yoksa Ağustos’tan sonra ne işim var benim burada.”

Hayatta amacımız “doğru bildiğin yoldan ilerlemekse”, önce inanmak sonra da gerçekleştirmek gerekir…